Soru
Hocam ben evliyim ve iki kız çocuğu annesiyim.
Bundan birkaç senesi önce Türkiye’ye izine gittik ve eşimin annesinin yanında kalıyoruz.
O sene biraz acı geçti ve halen bende zihnimde izleri var. Atlatamıyorum hocam. O sene ben çocuklarımla gezmeye gitmek istedim. Benim küçük kız mızmızlandı ve zoraki ağlıyor. Yani ağlarından değil hocam. O sırada esimin kız kardeşi bana gelip, niye ağlatıyorsun yenge kalsın diyor. Bende yengem sen ona aldırma. Daha kapıdan çıkmadan o heyecanla anne nereye gidecek ağladığını, mızmızlandığını unutur dedim. Birkaç kez geldi gitti yanıma. Ama her geldiğinde yanıma bana sinirli geliyor. Bende sakinlikle merak etme unutur falan diyorum. Son geldiğinde bana sert bir tonla niye inatlaşıyorsun deyip bana saldırdı ve dövdü. Esim hiçbir şekilde müdahale etmedi. Annesi bana kızıyor bela okuyor. Tabi maalesef çocukların gözü önünde oluyor ve büyük kızım bayıldı sinir krizi geçiriyor hatta bir ara hafıza kaybı yaşadı.
Kızımın bu duruma düşmesine ben suçlandım beni çocuğuma yaklaştırmadılar ve bunun üzerine esim kalktı suratıma vurdu ve boğazımı sıktı…
Neyse birkaç gün kendi annemin babamın evinde kaldım.
Ben o evden ayrıldım ve eşyalarımı almaya gittim. O gün Annesi tekrar çocuklar bizim sen gide bilirsin gibi laflar saydı. Yani yapıcı değil ateşe bir fazla odun attı. Ben o evden ayrılırken annesine dedim ki ne ölüme ne dirime diyerek çıktım.
Biz tabi erken donduk Hollanda’ya ve ben esimle uzun zaman hiç konuşmadım. Çünkü o beni suçladı. Hiç teselli etmedi ve arada bu konu açıldı mı halen beni suçlu görüyor.
Şu an hocam iyi gibiyiz ama ikimizindi yaraları izleri var. Esimi affedemiyorum. Ailesiyle görüşmek istemiyorum. Ama Silahı Rahimi duydum. Nefsime çok ağır geliyor. Ben ne yapmam gerekiyor hocam. Silahı rahim yapmam lazım m esimle aşamadığımız bu konuyu ne yapmamız gerekiyor beni bilgilendirirseniz sevinirim.
Allaha emanet olun.
Bundan birkaç senesi önce Türkiye’ye izine gittik ve eşimin annesinin yanında kalıyoruz.
O sene biraz acı geçti ve halen bende zihnimde izleri var. Atlatamıyorum hocam. O sene ben çocuklarımla gezmeye gitmek istedim. Benim küçük kız mızmızlandı ve zoraki ağlıyor. Yani ağlarından değil hocam. O sırada esimin kız kardeşi bana gelip, niye ağlatıyorsun yenge kalsın diyor. Bende yengem sen ona aldırma. Daha kapıdan çıkmadan o heyecanla anne nereye gidecek ağladığını, mızmızlandığını unutur dedim. Birkaç kez geldi gitti yanıma. Ama her geldiğinde yanıma bana sinirli geliyor. Bende sakinlikle merak etme unutur falan diyorum. Son geldiğinde bana sert bir tonla niye inatlaşıyorsun deyip bana saldırdı ve dövdü. Esim hiçbir şekilde müdahale etmedi. Annesi bana kızıyor bela okuyor. Tabi maalesef çocukların gözü önünde oluyor ve büyük kızım bayıldı sinir krizi geçiriyor hatta bir ara hafıza kaybı yaşadı.
Kızımın bu duruma düşmesine ben suçlandım beni çocuğuma yaklaştırmadılar ve bunun üzerine esim kalktı suratıma vurdu ve boğazımı sıktı…
Neyse birkaç gün kendi annemin babamın evinde kaldım.
Ben o evden ayrıldım ve eşyalarımı almaya gittim. O gün Annesi tekrar çocuklar bizim sen gide bilirsin gibi laflar saydı. Yani yapıcı değil ateşe bir fazla odun attı. Ben o evden ayrılırken annesine dedim ki ne ölüme ne dirime diyerek çıktım.
Biz tabi erken donduk Hollanda’ya ve ben esimle uzun zaman hiç konuşmadım. Çünkü o beni suçladı. Hiç teselli etmedi ve arada bu konu açıldı mı halen beni suçlu görüyor.
Şu an hocam iyi gibiyiz ama ikimizindi yaraları izleri var. Esimi affedemiyorum. Ailesiyle görüşmek istemiyorum. Ama Silahı Rahimi duydum. Nefsime çok ağır geliyor. Ben ne yapmam gerekiyor hocam. Silahı rahim yapmam lazım m esimle aşamadığımız bu konuyu ne yapmamız gerekiyor beni bilgilendirirseniz sevinirim.
Allaha emanet olun.
Cevap
Eşinizin ailesine yönelik bir sılayırahim sizin için farz düzeyinde değildir. Anlattıklarınızı gerçek kabul ederek değerlendirdiğimiz bu özel durumunuzda, eşinizin sizi bu denli yıprandığınız bir pozisyona zorlamaya hakkı olmadığını söyleyebiliriz. Gelgelelim evinizin huzuru için, -en azından- herkesin gönlünün hoş olacağı kadar onları affetmeniz, eşinizle elinizden geldiğince inatlaşmamanız ve aranızı hem eşinizle hem de eşinizin ailesiyle iyi tutmanız, çok yerinde bir davranış olacaktır. Yine bu yönde gerekli stratejileri ve taktikleri çalışmanızda da fayda var. Türkiye ziyaretlerinizin tamamını veya çoğunu eşinizin ailesiyle geçirmek yerine önemli bir kısmını kendi ailenizle geçirmeye gayret edebilirsiniz. Onlarla olan görüşmelerinizi -affedene kadar en azından- (eşinizin gönlünü hoş edecek kadar) en alt düzeyde tutabilirsiniz ya da… Eşinizin ailesiyle yaşadığınızı anlattığınız o olay ve olaydan hem sizin hem de çocuğunuzun aldığı psikolojik hasarı telafi etmeye yönelik bir psikologla görüşmenizde de oldukça fayda olduğunu bilin. Allah yardımcınız olsun. Yuvanıza huzur versin. Allah’a emanet olun.
