Hocam ben uzun zamandır kendimle uğraşıyorum tam toparladım derken yine dağılıyorum. Yaşım otuz oldu, pes etmek üzereyim ve siz kesin daha gençsin dersiniz ama içim öyle demiyor. Bir dönem ölümü bekledim, şu an yok ama bazen ölüm daha tatlı geliyor demek istiyorum. Bu intihar etmek istiyorum demek değil, etmem de. İnançlıyım derdim ama o da azalıyor artık. Bana yapışan bu değersizlik hissini üzerimden atmak için aklımı meşgul edecek çok şey yaptım hatta bir yıl ilaç bile kullandım. Gittiğim psikiyatristler hiçbir şeyin olmadığını söylediler hep. Öyleyse bana ne oluyor? Bir akıl verin, bir yol gösterin hocam bana.
Zihninizi boş tutmayın; dersler dinleyin, iyi kitaplar okuyun, büyük şahsiyetleri ziyaret edin. Namazları camilerde kılın. Bilmiyorsanız Kur’an öğrenin, günlük beş sayfa Kur’an okuyun. Her sabah Fatiha, Ayetelkürsi, İhlas, Felak-Nas surelerini muhakkak okuyun. Uykunuz tam bastırmadan yatağa girmeyin yani yatakta boş duracak pozisyonda durmayın. Kısa zamanda farklılık elde ettiğinizi göreceksiniz.
